آلیاژ 410S یک اصلاح کم کربن و بدون سخت شدن از آلیاژ 410 است. کربن کم تشکیل آستنیت را در دماهای بالا به حداقل می‌رساند که توانایی سخت شدن آلیاژها را محدود می‌کند. 410S حتی زمانی که به‌سرعت از دمای بحرانی خنک می‌شود، نرم و انعطاف‌پذیر باقی می‌ماند. این ویژگی غیر سخت‌شدنی به جلوگیری از ترک‌خوردگی در هنگام قرار گرفتن آلیاژ در معرض دماهای بالا یا جوشکاری کمک می‌کند. 410S در شرایط آنیل شده کاملاً فریتی است. این ویژگی، مقاومت در برابر خوردگی کافی مشابه 410 و مقاومت در برابر اکسیداسیون خوب از خود نشان می‌دهد.
کاربردهای ورق استیل s410
- پالایش نفت و فرآوری پتروشیمی
- ستون‌ها
- سینی‌های تقطیر
- مبدل‌های حرارتی
- برج‌ها و تاور ها
مقاومت در برابر اکسیداسیون
در سرویس مداوم تا دمای 1300 درجه فارنهایت (705 درجه سانتی‌گراد) و در سرویس‌های متناوب تا دمای 1500 درجه فارنهایت (811 درجه سانتی‌گراد) استفاده می‌شود.
مقاومت در برابر خوردگی
مقاومت در برابر خوردگی فولاد ضدزنگ 410S مشابه نوع 410 است. در برابر خوردگی در شرایط جوی، آب شیرین، اسیدهای آلی و معدنی ملایم، قلیاها و برخی مواد شیمیایی مقاوم است. قرار گرفتن در معرض کلریدها در فعالیت‌های روزمره (مانند تهیه غذا، فعالیت‌های ورزشی و غیره) به‌شرط تمیز کردن مناسب پس از کار، مانعی ندارد. برای حداکثر مقاومت در برابر خوردگی در محیط‌های شیمیایی، ضروری است که سطح 410S عاری از هرگونه رنگ حرارتی یا اکسیدی باشد که در طول بازپخت یا کار گرم ایجاد می‌شود. تمام سطوح باید آسیاب یا سمباده صیقل داده شوند تا هرگونه اثر اکسید و کربن سطحی از بین برود. سپس قطعات باید در محلول گرم 10 20% اسید نیتریک غوطه‌ور شوند و سپس با آب شستشو داده شود تا آهن باقیمانده از بین برود.
مقاومت در برابر حرارت
این آلیاژ را نمی‌توان با عملیات حرارتی سخت کرد. استیل S410 در دمای بین 1600 تا 1650 درجه فارنهایت (871 تا 899 درجه سانتی‌گراد) بازپخت می‌شود و سپس هوا خنک می‌شود تا تنش‌های کاری سرد کاهش یابد. 410S به دلیل شکنندگی نباید در معرض دمای بالاتر از 2000 درجه فارنهایت (1093 درجه سانتی‌گراد) قرار گیرد.
جوشکاری
توجه ویژه در جوشکاری با استیل 410S باید به جلوگیری از شکستگی حین جوشکاری معطوف شود. این شامل به حداقل رساندن ناپیوستگی‌های سطحی، حفظ حرارت ورودی جوش و گاهی اوقات تا حدودی گرم کردن قطعه قبل از جوشکاری است.
- ورق استیل 409
استیل ضدزنگ گرید 409 یک فولاد فریتی است که خواص مکانیکی خوب و مقاومت در برابر خوردگی در دمای بالا را ارائه می‌دهد. معمولاً به‌عنوان فولاد ضدزنگ کروم در نظر گرفته می‌شود، با کاربردهایی در سیستم‌های اگزوز خودروها و کاربردهایی که نیاز به جوش‌پذیری بالا دارند.
استیل گرید 409 در اشکال بسیار تثبیت شده، مانند گریدهای S40930، S40920 و S40910 موجود است. پایداری این گریدها با وجود نیوبیم، تیتانیوم یا هر دو در ترکیب فولادها تأمین می‌شود.
- مقاومت در برابر خوردگی
فولادهای ضدزنگ گرید 409 دارای مقاومت عالی در برابر گازهای خروجی و خوردگی اتمسفر هستند که نسبت به گریدهای 410 مارتنزیتی با 12% کروم برتری دارند. با این حال، مقاومت در برابر خوردگی آن کمتر از فولادهای درجه 430 حاوی 17٪ کروم است. سطح فولادهای درجه 409 در معرض خوردگی ضعیف است که استفاده از این گرید استیل‌ها را برای اهداف تزئینی محدود می‌کند.
- مقاومت در برابر حرارت
استیل ضدزنگ گرید 409 در دماهای تا 675 درجه سانتی‌گراد در حین کار مداوم و تا 815 درجه سانتی‌گراد در شرایط متناوب، در مقابل پوسته پوسته شدن مقاومت دارند. این دماها مربوط به محیط‌های خدماتی خاص است.
- جوشکاری
استیل گرید 409 باید قبل از جوشکاری در دمای 150 تا 260 درجه سانتی‌گراد گرم شود. اگرچه میله‌ها یا الکترودهای پرکننده گرید 430 و 409 را می‌توان در هنگام جوشکاری فولادهای درجه 409 استفاده کرد، الکترودها یا میله‌های پرکننده گرید 309 اکیداً توسط AS 1554.6 توصیه می‌شوند. برای کاهش رشد دانه‌های کریستالی باید دقت شود که استیل گرید 409 با حداقل حرارت جوش داده شود.
کاربردهای معمول استیل ضدزنگ گرید 409 در زیر ذکر شده است:
- لوله اگزوز خودرو
- سیستم‌های مبدل کاتالیزوری
- صدا خفه کن صنعتی
ورق استیل گرید 420 اصلاح شده 410 با محتوای کربن بالاتر برای افزایش سختی، بهبود استحکام و مقاومت در برابر سایش بهتر است. این نوع استیل ضدزنگ بهترین مقاومت در برابر خوردگی خود را در شرایط عملیات حرارتی حفظ می‌کند. فولاد ضدزنگ 420 یک نسخه مارتنزیتی با کربن بالاتر از نوع ضدزنگ 410 و 416 است که می‌تواند با عملیات حرارتی سخت شود. حاوی حداقل 12 درصد کروم است که برای ایجاد خاصیت مقاومت در برابر خوردگی کافی است. استیل 420 شکل‌پذیری خوبی در شرایط آنیل شده دارد اما می‌تواند تا 50 RHC سخت شود. بهترین مقاومت در برابر خوردگی آن زمانی حاصل می‌شود که 420 سخت شده و صیقل داده شود.
در شرایط سخت شده، 420 در برابر اتمسفر، غذاها، آب شیرین، قلیایی‌ها و اسیدهای ملایم، بخار، محلول‌های استریل کننده، نفت خام، بنزین و سایر مواد خورنده، مقاومت خوردگی خوبی دارد. محتوای کربن بیشتر به‌کاررفته در استیل 420 استحکام و سختی بالاتری نسبت به گریدهای ضدزنگ 410 و 416 می‌دهد. در شرایط آنیل شده، ماشین‌کاری 420 نسبتاً آسان است، اما اگر تا بالاتر از 30 HRC سخت شود، ماشین‌کاری دشوارتر می‌شود. کاربردهای اصلی استیل 420 شامل ابزارهای دندانپزشکی و جراحی، قطعات پمپ، قطعات دریچه و شفت است.
خواص
خواص فیزیکی استیل 420 (ورق استیل بگیر) تا حد زیادی به فرآیندهای تمپری که برای آن انجام شده است بستگی دارد.
کاربردهای معمولی استیل 420 عبارت‌اند از:
- کارد و چنگال
- تیغه‌های چاقو
- وسایل جراحی
- دریچه‌های سوزنی
- تیغه‌های برشی
از آنجایی که استیل 430 عاری از نیکل و مولیبدن است، به‌طور قابل‌توجهی ارزان‌تر از گریدهای 304 یا 316 است و از آنجایی که در بسیاری از موقعیت‌ها بیش از حد کافی موجود است، بنابراین اغلب به همتایان گران‌تر خود ترجیح داده می‌شود.
استیل ضدزنگ 430 در دماهای بالا به‌خوبی در برابر اکسیداسیون مقاومت می‌کند. این امر زمانی صادق است که به‌طور متناوب در معرض دماهای بالای 870 درجه سانتی‌گراد یا به‌طور مداوم در دماهای تا 815 درجه سانتی‌گراد قرار گیرد. با این حال، به‌عنوان یک فولاد فریتی، می‌تواند پس از استفاده طولانی در دمای 400 درجه سانتی‌گراد تا 600 درجه سانتی‌گراد شکننده شود. همچنین می‌تواند پس از قرار گرفتن طولانی‌مدت در دمای زیر صفر شکننده شود. در چنین مواردی، ممکن است نیاز به بازپخت برای از بین بردن شکنندگی داشته باشد. فولاد ضدزنگ 430 را می‌توان جوش و آنیل کرد، اما جوش‌پذیرترین نوع فولاد ضدزنگ نیست. این بدان معنی است که شما نباید آن را برای استفاده در موقعیت‌هایی با ضربه زیاد یا بار سنگین جوش دهید.