میکروفون USB یا XLR: کدامیک برای شما مناسبتر است؟
امروزه دو نوع کلی از میکروفون حرفهای در بازار وجود دارد: میکروفونهای USB و میکروفونهای XLR. تفاوت اصلی این دو نوع میکروفون با یکدیگر، در نحوه اتصال آنها به کامپیوتر و دستگاه میزبان است. نوع اول بهصورت مستقیم و دیجیتال، از طریق پورت USB به کامپیوتر متصل میشود و به هیچ دستگاه واسطهای برای اتصال نیاز ندارد؛ اما اتصال در میکروفونهای XLR، به شکل آنالوگ و از طریق جک XLR صورت میگیرد؛ پورتی که برای دسترسی به آن، باید یک کارت صدای استودیویی را به کامپیوتر خود متصل کنید.
اما مزایا و معایب هر یک از این انواع میکروفون چیست و کدامیک از آنها برای شما مناسبتر است؟ در این مطلب قصد داریم با بررسی ویژگیهای کلی و ساختاری هر یک از این دو نوع میکروفون، به پاسخ این سوالات دست یابیم.
در طی سالهای اخیر، شرکتهای سازنده میکروفون با توسعه فناوری USB و سعی در بهبود کیفیت صدا در این فناوری، میکروفونهای USB بسیار باکیفیتی را به بازار عرضه کردهاند که میتوانند تجربهای کاملاً حرفهای را از ضبط صدا به شما ارائه کنند. در واقع، این بازار در چند سال گذشته پیشرفتی فوقالعاده را تجربه کرده است. اما آیا این میکروفونها میتوانند جای یک میکروفون حرفهای XLR را در استودیوی شما بگیرند؟
چگونه از میان میکروفونهای XLR و USB، یکی را انتخاب کنیم؟
از آنجایی که امروزه، بسیاری از تولیدکنندگان محتوا تجربه فنی چندانی در زمینه صدا و تجهیزات مربوط به آن ندارند، دستگاههایی ساده که ضبط صدا با فشردن تنها یک دکمه را ممکن میکنند، محبوبیت بسیاری پیدا کردهاند؛ زیرا میتوان بهوسیله آنها بهآسانی محتوایی باکیفیت را ضبط کرد. اما کاربری ساده این محصولات، در برخی از شرایط، ارتباطی معکوس با انعطاف کاربری و کیفیت آنها دارد.
در بحث فناوری میکروفون، هر یک از دو نوع کلی این وسیله، یعنی XLR و USB، مزایایی چشمگیر نسبت به دیگری دارند که آنها را برای استفاده در شرایطی خاص مناسبتر میسازد. در ادامه، نگاهی نزدیکتر به هر یک از این دو نوع میکروفون خواهیم داشت تا برخی از مشخصات فنی این میکروفونها و تأثیر آنها را برای شما شفافتر کنیم.
میکروفونهای USB
میکروفونهای USB یک ابزار همهکاره و کاملاً مستقل برای ضبط صدا هستند و برای کار، نیاز به هیچ دستگاه واسطهای ندارند. این میکروفونها با برخورداری از مبدل آنالوگ به دیجیتال داخلی، خروجی هدفون و امکاناتی همچون DSP داخلی، امکان ضبط صدا به آسانترین شکل ممکن، با کیفیتی بالا را برای شما فراهم میکنند.
راهاندازی میکروفونهای USB معمولاً بسیار آسان است و برای استفاده از آنها، تنها کافیست که میکروفون را به کامپیوتر خود متصل کنید و در برخی از موارد، نرمافزار مخصوص آن را نیز نصب کنید. برخی از میکروفونهای USB از کنترلهایی همچون دکمه قطع صدا (mute) و کنترل گِین برخوردارند که با استفاده از آنها، میتوان تنظیمات لازم را بهسرعت انجام داد و در صورت لزوم، ضبط را نیز قطع کرد.
بسیاری از کاربران حرفهای اعتقاد دارند که یک میکروفون XLR در ترکیب با یک کارت صدای ساده، از کیفیت صدایی بالاتر نسبت به یک میکروفون USB برخوردار است؛ اما اگر بخواهیم بهشکل منطقی و علمی به این موضوع نگاه کنیم، میکروفونهای USB از برندهای معتبر، تفاوت کیفی چندانی با نمونههای XLR ندارند و میتوانند کیفیتی نزدیک به آنها را ارائه کنند.
همانطور که گفته شد، میکروفونهای USB یک راهحل یکپارچه برای ضبط صدا بهشکل حرفهای هستند؛ اما همین امر نیز میتواند یک نقطه ضعف آنها محسوب شود. زیرا برای استفاده از این نوع از میکروفون، باید تمامی دستگاههای خود، از جمله کامپیوتر و هدفون را به میکروفون متصل کنید.
این ویژگی، میکروفونهای USB را به گزینهای مناسب برای استفاده دسکتاپ تبدیل میکند؛ اما در زمان استفاده از آنها در استودیوی خانگی، این طراحی باعث محدودیت شما میشود و نمیتوانید به مانیتورینگ صدا بهشکلی اصولی، از طریق اسپیکرهای مانیتورینگ خود بپردازید.
میکروفونهای XLR
اولین مزیتی که از میکروفونهای XLR به ذهن میرسد، تنوع بسیار وسیع این نوع از میکروفون در بازار است. امروزه، بازه میکروفونهای XLR موجود در بازار، از نمونههای دستی تا مدلهای شاتگان (shotgun)، ریبون (ribbon)، کاندنسر (condenser) و داینامیک (dynamic)، بیانتهاست!
اما عیب اصلی میکروفونهای XLR این است که برای استفاده از آنها، باید یک کارت صدای استودیویی نیز خریداری کنید؛ امری که باعث میشود این نوع از ستاپ میکروفون، قیمتی بالاتر از میکروفونهای USB داشته باشد.
اگر یک میکروفون داینامیک با حساسیت پایین خریداری کنید، علاوه بر کارت صدا، باید یک پریامپ نیز برای آن خریداری کنید که بهخودیخود، بعضاً قیمتی در حدود یک میکروفون دارد و هزینه شما را بیش از پیش افزایش میدهد.
اما میکروفونهای XLR دهههاست که در صنعت ضبط صدا و موسیقی مورد استفاده قرار میگیرند و به دنبال همین امر، میتوانید میکروفونهای کلاسیک فوقالعادهای را با قیمت مناسب خریداری کنید و نگران افت قیمت آنها نیز نباشید! بهطور مثال، محصولاتی چون میکروفون استودیویی رود NT1-A، میکروفون داینامیک مشهور Shure SM58 یا میکروفون کاندنسر Audio-Technica AT2020، سالهاست که در عرصه ضبط و اجرای موسیقی مورد استفاده قرار میگیرند و همواره محبوبیت خود در بین افراد متخصص را حفظ کردهاند.
همچنین نمیتوان انکار کرد که انعطاف میکروفونهای XLR در ضبط انواع سازها و وکال، آنها را به گزینهای بیرقیب برای ضبط حرفهای تبدیل میکند.
میکروفونهای کامبو
علاوه بر دو نوع اشارهشده، اخیراً مدلهایی از میکروفون نیز به بازار عرضه شدهاند که امکان اتصال هم از طریق USB و هم از طریق XLR را دارند. این میکروفونها میتوانند گزینهای عالی برای افراد مبتدی باشند؛ زیرا میتوان با ارتقای تجهیزات ضبط و خرید یک کارت صدا نیز کماکان از آنها استفاده کرد.
همچنین با خرید یک میکروفون جدید و ارتقای سیستم ضبط، یک میکروفون کامبو مثل یک میکروفون USB بدون استفاده باقی نخواهد ماند و میتوانید از آن همانند هر میکروفون XLR دیگری، همراه با کارت صدا و پریامپ خود استفاده کنید.
همچنین به این شکل، دیگر به استفاده از میکروفون خود بهعنوان یک میکروفون دسکتاپ نیز محدود نخواهید بود و میتوانید از آن برای ضبط موسیقی و نوازندگی نیز استفاده کنید.
کاندنسر یا داینامیک؟
میکروفونهای USB امروز در دو نوع کاندنسر (condenser) و داینامیک (dynamic) در بازار وجود دارند و پیش از انتخاب یک نمونه مناسب از این وسیله برای خود، باید ویژگیهای کلی این دو نوع اصلی میکروفون را نیز بدانید.
میکروفونهای داینامیک، الگوی قطبی و میدان ضبط متمرکزتری را نسبت به مدلهای کاندنسر دارند که باعث میشود صدای محیط را دفع کرده و ضبط نکنند. با توجه به این امر، این میکروفونها برای ضبط در مکانهای شلوغ و پُر سر و صدا مناسبتر هستند.
اکثر ما در اتاقهایی با شرایط آکوستیک نهچندان بهینه به ضبط صدا میپردازیم و در این شرایط، یک میکروفون داینامیک میتواند با دفع انعکاسهای ناخواسته اتاق از سیگنال در حال ضبط، صدایی تمیزتر و حرفهایتر را برای ما به ارمغان بیاورد. از سوی دیگر، یک میکروفون کاندنسر معمولاً از جزئیات صوتی بالاتری برخوردار است و محدوده فرکانسی تربل را نیز بهشکلی دقیقتر ضبط میکند. به همین دلیل، پیشنهاد میکنیم هر دوی این میکروفونها را شخصاً مورد آزمایش قرار دهید تا در نهایت، نمونه مناسب برای خود را از میان آنها انتخاب کنید.
کارت صدای استودیویی چیست؟
خرید یک میکروفون XLR و یک کارت صدای استودیویی، احتمالاً هزینهای بیشتر از خرید یک میکروفون USB برای شما به دنبال خواهد داشت؛ اما همانطور که گفته شد، این ترکیب، انعطاف کاربری بالاتری از میکروفونهای USB دارد و در کل، ستاپی حرفهایتر است. با استفاده از یک کارت صدا، نهتنها میتوانید بازهای بیانتها از میکروفونها را برای ضبط صدا انتخاب کنید، بلکه میتوانید صدای انواع سازها و منابع صوتی دیگر را نیز بهآسانی ضبط کنید.
یک کارت صدای استودیویی، میتواند صدای انواع گیتار، کیبورد، سینتیسایزر و درام ماشین را در DAW شما ضبط کند و به مرکز اتصالات استودیوی خانگی شما تبدیل شود.
اگر قصد دارید کارهایی فراتر از ضبط پادکست و محتوای ویدیویی را با میکروفون خود انجام دهید، یک میکروفون USB احتمالاً نمیتواند گزینهای منعطف و کاربردی برای شما باشد. این وسیله با اینکه ضبط صدای باکیفیت را بهشکلی بسیار آسان و سریع امکانپذیر میکند، اما از انعطاف کاربری لازم برای بهکارگیری در استودیوهای خانگی برخوردار نیست و نمیتوان بهوسیله آن، همچون یک ستاپ با مرکزیت کارت صدا، صدای تمامی منابع صوتی را ضبط کرد.
همچنین استفاده از یک میکروفون XLR همراه با یک کارت صدای استودیویی، علاوه بر انعطاف کاربری بالاتر، ضبطهایی باکیفیتتر را نیز برای شما به ارمغان میآورد؛ زیرا در میکروفونهای USB، مدار پریامپ و مبدل سیگنال باید در کوچکترین حالت و با پایینترین هزینه ممکن درون بدنه جای بگیرند و همین امر نیز محدودیتی بزرگ را بر سر راه شرکت سازنده در بهکارگیری قطعاتی باکیفیت ایجاد میکند. به همین دلیل، میتوان با قاطعیت گفت که یک میکروفون USB با قیمتی مشابه یک ستاپ میکروفون XLR و کارت صدای استودیویی، کیفیت صدایی بهوضوح پایینتر دارد.
تنوع فوقالعاده کارت صداهای موجود در بازار باعث میشود که شما بتوانید دقیقاً بسته به نیاز و سلایق خود، یک مدل مناسب از این وسیله را برای خود خریداری کنید. اما اگر نمیدانید کدام کارت صدا برای شما مناسبتر است، همواره میتوانید در این مورد، بهصورت آنلاین، حضوری یا تلفنی، با کارشناسان گیتار ایران مشورت کنید.
امیدواریم که توانسته باشیم با این مطلب، به شما در انتخاب از میان دو نوع اصلی میکروفون یاری رسانده باشیم.