مینی ال‌ای‌دی RGB در برابر مینی ال‌ای‌دی و QD-OLED: چرا این فناوری جدید، انقلابی در دنیای تصویر است؟

در نمایشگاه CES 2025، یکی از جذاب‌ترین فناوری‌های تلویزیون که مورد توجه بسیاری قرار گرفت، نمایشگرهای مینی ال‌ای‌دی RGB بود. شرکت‌های بزرگ تولیدکننده‌ی تلویزیون مانند Hisense، Samsung و TCL از جدیدترین نمونه‌های اولیه‌ی خود پرده برداشتند و نشان دادند که این فناوری چگونه می‌تواند محدودیت‌های تلویزیون‌های LCD را از بین ببرد و آن‌ها را به کیفیت تصویر OLED نزدیک‌تر کند.

این تلویزیون‌های مبتنی بر LCD از هر سه رنگ LED (قرمز، سبز و آبی) در نور پس‌زمینه خود استفاده می‌کنند. این امر باعث می‌شود که بتوانند طیف رنگی بسیار گسترده‌تر، روشنایی و کنتراست بالاتری را ارائه دهند و در عین حال، مزایای دیگری نیز داشته باشند.

انتظار می‌رود که Hisense و Samsung اولین شرکت‌هایی باشند که تلویزیون‌های مینی ال‌ای‌دی RGB را به بازار عرضه می‌کنند. Samsung حتی قصد دارد از نام “میکرو ال‌ای‌دی RGB” برای این محصول خود استفاده کند که کمی گمراه‌کننده به نظر می‌رسد. در این مقاله، به بررسی دقیق‌تر این فناوری و چرایی اهمیت آن می‌پردازیم.

تفاوت تلویزیون‌های مینی ال‌ای‌دی RGB با تلویزیون‌های مینی ال‌ای‌دی معمولی

در تلویزیون‌های مینی ال‌ای‌دی معمولی، نور پس‌زمینه از هزاران LED آبی کوچک تشکیل شده است. این نور پس از عبور از یک لایه نقاط کوانتومی و فیلترهای رنگی، رنگ‌های تصویر را ایجاد می‌کند.

حتی پیشرفته‌ترین تلویزیون‌های QD-OLED نیز از روشی مشابه استفاده می‌کنند؛ در آن‌ها، نور OLED آبی به عنوان منبع نور اصلی استفاده می‌شود و سپس با استفاده از نقاط کوانتومی، به رنگ‌های قرمز و سبز تبدیل می‌شود. اگرچه این روش باعث بهبود چشمگیر کیفیت تصویر شده است، اما همچنان محدودیت‌هایی در دقت رنگ و اتلاف نور به دلیل فیلتر شدن و تبدیل رنگ وجود دارد.

تلویزیون‌های مینی ال‌ای‌دی RGB با استفاده از LEDهای قرمز، سبز و آبی در هر پیکسل، عملکرد رنگ را به طرز چشمگیری بهبود می‌بخشند. این امر باعث می‌شود که این نمایشگرها بتوانند رنگ‌های دقیق را در منبع تولید کنند و نیازی به فیلتر کردن گسترده نداشته باشند. این تغییر در ساختار، نشان‌دهنده‌ی بازنگری اساسی در نحوه‌ی ایجاد تصاویر در تلویزیون‌ها است.

مزایا و معایب مینی ال‌ای‌دی RGB

از جمله مزایای کلیدی نمایشگرهای مینی ال‌ای‌دی RGB می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • روشنایی بیشتر: از آنجا که نیازی به تبدیل رنگ نیست، این تلویزیون‌ها می‌توانند در مقایسه با تلویزیون‌های مینی ال‌ای‌دی معمولی و حتی OLEDها، به روشنایی بسیار بالاتری دست یابند. برای مثال، Hisense 116x با فناوری مینی ال‌ای‌دی RGB، روشنایی خیره‌کننده‌ی 10000 نیت را ارائه می‌دهد!
  • RGB Dimming: یکی دیگر از مزایای مهم این فناوری، امکان استفاده از Dimming جداگانه برای رنگ‌های قرمز، سبز و آبی است. اگرچه این کار بسیار پیچیده است و به قدرت پردازش بیشتری نیاز دارد، اما می‌تواند کنتراست تصویر را در تلویزیون‌های مینی ال‌ای‌دی به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
  • طیف رنگی گسترده‌تر: استفاده از طول موج‌های رنگ خالص‌تر، به تلویزیون‌های مینی ال‌ای‌دی RGB کمک می‌کند تا به طیف رنگی بسیار وسیع‌تری دست یابند. Hisense ادعا کرده است که این تلویزیون‌ها می‌توانند 97% از طیف رنگی BT2020 را پوشش دهند که بسیار بیشتر از مینی ال‌ای‌دی‌های معمولی است. در مقایسه، Sony Bravia 9 که یکی از بهترین تلویزیون‌های مینی ال‌ای‌دی سال 2024 است، می‌تواند حدود 77% از این طیف رنگی را پوشش دهد.
  • بازده انرژی بیشتر: از آنجا که فقط LEDهای رنگ مورد نیاز روشن می‌شوند، این نمایشگرها از نظر مصرف انرژی نیز بهینه‌تر خواهند بود. Hisense و Samsung ادعا می‌کنند که این تلویزیون‌ها در مقایسه با تلویزیون‌های مینی ال‌ای‌دی معمولی، به ترتیب تا 20% و 30% مصرف انرژی کمتری دارند.
  • راحتی بیشتر برای چشم: علاوه بر مزایای بصری، نور پس‌زمینه RGB مزایای بالقوه‌ای برای سلامت چشم نیز دارد. با کنترل مستقل طول موج نور آبی، می‌توان انتشار نور آبی مضر را تا 40% کاهش داد و تماشای تلویزیون را، به ویژه در شب‌ها، راحت‌تر کرد.

در حال حاضر، نمی‌توان به طور قطعی در مورد معایب نمایشگرهای مینی ال‌ای‌دی RGB صحبت کرد، اما انتظار می‌رود که این فناوری بسیار گران باشد. همچنین باید دید که Dimming پیچیده‌ی سه رنگ چگونه و با چه کیفیتی مدیریت می‌شود.

مقایسه مینی ال‌ای‌دی RGB با تلویزیون‌های QD-OLED

مقایسه‌ی عملکرد نمایشگرهای مینی ال‌ای‌دی RGB با نمایشگرهای Quantum Dot OLED یا QD-OLED که در حال حاضر به عنوان بهترین فناوری نمایشگر تلویزیون شناخته می‌شوند، بسیار جالب خواهد بود. پنل‌های QD-OLED به جای فیلتر رنگی، از نقاط کوانتومی برای تبدیل رنگ استفاده می‌کنند که منجر به راندمان کوانتومی بالاتری می‌شود. به عبارت دیگر، این نمایشگرها می‌توانند رنگ‌های قرمز، آبی و سبز روشن‌تر را همراه با کنترل نور در سطح پیکسل برای کنتراست فوق‌العاده ارائه دهند.

Hisense ادعا کرده است که تلویزیون‌هایش 97% از طیف رنگی BT.2020 را پوشش می‌دهند که 6% بهتر از QD-OLED است. علاوه بر این، Hisense می‌گوید که نمایشگرهایش دارای حجم رنگی 87% هستند که به معنای میزان پایداری رنگ‌ها در سطوح روشنایی مختلف است. این مقدار نیز 3% بهتر از QD-OLED است. البته این اعداد به تنهایی نمی‌توانند معیار دقیقی برای مقایسه باشند و باید در عمل مورد بررسی قرار گیرند.

با این حال، سوالی که مطرح می‌شود این است که Hisense چگونه به این عملکرد رنگ بهتر دست یافته است؟ طبق گفته‌ی DSCC، طیف سبز باریک‌تر، یکی از دلایل اصلی بهبود عملکرد رنگ است.

به عبارت فنی، Hisense به حداکثر عرض نصف مقدار (FWHM) 22 نانومتر برای نور سبز دست یافته است. FWHM روشی برای اندازه‌گیری میزان “خالص” یا دقیق بودن یک رنگ است. هرچه این مقدار کمتر باشد، رنگ دقیق‌تر است. برای مقایسه، فناوری نقطه کوانتومی (که در نمایشگرهای QD-OLED استفاده می‌شود) دارای FWHM سبز 30 نانومتر است. این یعنی طیف نور سبز Hisense تیزتر و خالص‌تر است.

زمان عرضه‌ی تلویزیون‌های مینی ال‌ای‌دی RGB

Hisense 116x آماده‌ترین تلویزیون مینی ال‌ای‌دی RGB برای ورود به بازار است و انتظار می‌رود در اواخر سال 2025 عرضه شود. Samsung نیز تلویزیون‌های خود را بر اساس همین فناوری، “میکرو ال‌ای‌دی RGB” می‌نامد و ادعا می‌کند که در آن‌ها از LEDهای کوچکتر از مینی ال‌ای‌دی RGB Hisense استفاده شده است که به طور بالقوه دقت و روشنایی بیشتری را به همراه دارد. TCL نیز تلویزیون مینی ال‌ای‌دی RGB خود را در CES به نمایش گذاشته است و انتظار می‌رود که در سال 2026 به بازار عرضه شود.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.