رصدهای ده ساله تلسکوپ فضایی هابل ناسا، تغییرات قابل توجهی را در جو مشتری، زحل، اورانوس و نپتون آشکار کرده است. این یافته‌ها که حاصل برنامه “میراث جوهای سیارات بیرونی” ناسا (OPAL) است، در نشست دسامبر اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا در واشنگتن دی سی ارائه شده است. برنامه OPAL با ردیابی الگوهای آب و هوایی و تحولات جوی، بینش‌های ارزشمندی در مورد سیستم‌های دینامیکی این غول‌های گازی ارائه داده است.
مشتری: تغییرات لکه سرخ بزرگ و باندهای جوی
بزرگ‌ترین سیاره منظومه شمسی، مشتری، تغییرات قابل توجهی در ویژگی‌های خود نشان داده است. مشاهدات هابل تغییرات در اندازه و ساختار لکه سرخ بزرگ، طوفانی عظیم که سه برابر اندازه زمین است، و پدیده‌های جوی در باندهای استوایی آن را نشان می‌دهد. شیب محوری کم مشتری باعث تغییرات فصلی محدودی می‌شود که با تغییرات فصلی شدید زمین به دلیل شیب محوری بیشتر آن متفاوت است.
زحل: پدیده‌های فصلی و فعالیت حلقه‌ها
شرایط جوی زحل تحت تأثیر شیب محوری آن، در طول مدار طولانی‌مدت خود تغییرات قابل توجهی را تجربه می‌کند. یافته‌های OPAL شامل تغییرات رنگ و عمق ابر مرتبط با انتقال فصلی سیاره است. همچنین، هابل سخنگویان حلقه‌های تاریک را که تحت تأثیر عوامل فصلی قرار دارند، ثبت کرده است.
اورانوس: افزایش روشنایی قطبی
اورانوس با شیب محوری شدید خود، تغییرات تدریجی اما قابل توجهی را در جو خود نشان می‌دهد. مشاهدات هابل افزایش روشنایی کلاهک قطبی نیمکره شمالی را نشان می‌دهد که با نزدیک شدن به انقلاب تابستانی این سیاره همزمان است.
نپتون: طوفان‌ها و ارتباط با چرخه خورشیدی
نپتون، دورترین غول گازی، طوفان‌های تاریکی را نشان داده است که با چرخه خورشیدی مرتبط هستند. تحلیل داده‌های OPAL نشان می‌دهد که این طوفان‌ها در نزدیکی استوا از بین می‌روند.
