تحقیقات نشان می‌دهد که هسته داخلی جامد زمین، کره فلزی محصور شده در هسته بیرونی مذاب، ممکن است در حال تغییر در چرخش و ساختار سطحی خود باشد.
مطالعات مربوط به امواج لرزه‌ای ناشی از زمین‌لرزه‌ها نشان داده است که چرخش هسته ممکن است حدود 15 سال پیش نسبت به سطح زمین کند شده، متوقف شده یا حتی معکوس شده باشد. یافته‌های جدیدی که توسط جان ویدال، زمین‌شناس دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، در جلسه اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا ارائه شد، نشان می‌دهد که تغییرات دیگری نیز در سطح هسته داخلی ممکن است در حال رخ دادن باشد.
امواج زمین‌لرزه، پرده از دینامیک هسته داخلی برمی‌دارد
بینش در مورد هسته داخلی به امواج لرزه‌ای ناشی از زمین‌لرزه‌ها متکی است، زیرا هیچ ابزاری نمی‌تواند مستقیماً به هسته زمین دسترسی داشته باشد. زمین‌شناسان اغلب امواج لرزه‌ای ناشی از جزایر ساندویچ جنوبی نزدیک قطب جنوب را بررسی می‌کنند. این امواج از زمین عبور می‌کنند، از لایه‌های آن عبور می‌کنند و به ایستگاه‌های ثبت مانند آن‌هایی که در آلاسکا هستند، می‌رسند. اختلاف شکل موج بین زمین‌لرزه‌های مشابه که در زمان‌های مختلف رخ می‌دهند، نشان‌دهنده تغییرات در داخل هسته داخلی است.
فرضیه‌های تغییرات سطحی و تغییر شکل
ویدال و تیمش داده‌های لرزه‌ای حدود 200 جفت زمین‌لرزه ثبت شده بین سال‌های 1991 تا 2024 را تجزیه و تحلیل کردند. اختلافاتی در شکل موج‌ها در ضبط‌های یلونایف، کانادا، اما نه در فیربنکس، آلاسکا، مشاهده شد.
ویدال این تفاوت‌ها را به تغییر شکل احتمالی سطح بیرونی هسته داخلی نسبت داد. کل هسته ممکن است به آرامی در حال تغییر شکل یا مناطق محلی در حال تورم یا انقباض باشند. این تغییرات ممکن است تحت تأثیر برهمکنش‌های گرانشی با گوشته یا جریان مواد در هسته بیرونی باشد.
دیدگاه‌های مختلف در مورد رفتار هسته
تفسیرها همچنان مورد بحث است. لیانکسینگ ون، زمین‌شناس دانشگاه استونی بروک، در بیانیه‌ای پیشنهاد کرده است که تغییرات سطحی به تنهایی، بدون تفاوت‌های چرخشی، ممکن است این مشاهدات را توضیح دهد. در همین حال، ژیائودونگ سونگ از دانشگاه پکن در بیانیه‌ای تأکید کرد که هر دو تغییر چرخشی و سطحی می‌توانند عوامل مؤثر باشند.
یافته‌های فعلی محدودیت‌هایی در تأثیر بر سطح زمین دارند. تا زمانی که تحقیقات بیشتر فرآیندها را روشن کند، تأثیر بالقوه آن نامشخص است.
