احتمالا فرازمینی ها از سریعترین ستارگان بهعنوان سفینههای فضایی استفاده می کنند!
بر اساس نظریهای که توسط کلمان ویدال، فیلسوف دانشگاه وریج بروکسل در بلژیک، مطرح شده است، ممکن است تمدنهای هوشمند فرازمینی از ستارگان بهعنوان سفینههای بینستارهای عظیم برای کاوش در کهکشان استفاده کنند.
این تحقیق که ایدهای کاملاً فرضی و اثباتنشده است، امکانپذیری مهندسی پیشرفته بیگانگان را بررسی میکند. مقاله ویدال که هنوز مورد داوری علمی قرار نگرفته است، نشاندهنده دیدگاههای جالبی درباره بهرهبرداری از سیستمهای ستارهای برای سفرهای کیهانی است.
ایده سیستمهای ستارهای متحرک
این تحقیق در ژورنال انجمن بینسیارهای بریتانیا منتشر شده و به گزارش وبسایت LiveScience، به این موضوع میپردازد که تمدنهای بیگانه ممکن است به جای ساخت سفینههای فضایی، از سیستمهای ستارهای کامل برای سفر در کهکشان بهره ببرند. ویدال در این مقاله بر سیستمهای دوتایی ستارهای، بهویژه سیستمهایی که شامل ستارگان نوترونی و ستارگان کوچکتر همراه هستند، تأکید کرده است.
ستارگان نوترونی به دلیل انرژی گرانشی عظیم خود میتوانند بهعنوان نقاط لنگرگاهی برای دستگاههایی عمل کنند که با تخلیه مواد ستارهای بهصورت هدفمند، سیستم دوتایی را به حرکت درمیآورند.
چگونه این ایده ممکن است کار کند؟
ویدال توضیح داده است که گرم کردن نامتقارن سطح یک ستاره یا دستکاری میدانهای مغناطیسی آن میتواند باعث تخلیه مواد ستارهای در یک جهت خاص شود. این فرآیند بهصورت واکنشی، نیروی رانشی ایجاد میکند که سیستم ستارهای دوتایی را در جهت مخالف حرکت میدهد.
این روش، علاوه بر حفظ اکوسیستمهای سیارهای، میتواند برای گونههایی که به سیستمهای خانگی خود وابسته هستند، روشی تئوری اما امکانپذیر برای سفرهای کیهانی ارائه دهد.
نمونههایی از ستارگان با سرعت بالا
اخترشناسان تاکنون ستارگان ابرسرعتی را شناسایی کردهاند، از جمله پولسارهای PSR J0610-2100 و PSR J2043+1711، که شتاب بالایی دارند. هرچند این حرکات بهطور معمول به پدیدههای طبیعی نسبت داده میشود، ویدال پیشنهاد داده است که این موارد باید با دقت بیشتری بررسی شوند تا احتمال تأثیرات مصنوعی رد شود.
دیدگاهی تازه در جستجوی حیات هوشمند
این نظریه زاویهای غیرمعمول به جستجوی حیات هوشمند اضافه میکند و احتمالاتی فراتر از روشهای متداول مانند جستجوی سیگنالها یا کاوشگرها را مطرح میکند. این تحقیق اهمیت بررسی روشهای پیشرفته و غیرمعمولی را که ممکن است بیگانگان برای حرکت در کهکشان به کار بگیرند، برجسته میکند.
هرچند این ایده هنوز اثبات نشده است، اما نشاندهنده افقهای جدیدی در تفکر درباره مهندسی و فناوریهای احتمالی تمدنهای بیگانه است. این نظریه همچنین اهمیت بررسی فراتر از چارچوبهای سنتی در کشف حیات فرازمینی را تقویت میکند.