در یک کشف جدید و هیجان انگیز، ناسا نزدیک ترین جفت سیاهچاله های کلان پرجرم مشاهده شده را پیدا کرده است. این دو سیاهچاله با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل ناسا و رصدخانه پرتو ایکس چاندرا شناسایی شدند.
این سیاه‌چاله‌ها که در فاصله حدود 300 سال نوری از هم قرار دارند، در اعماق کهکشان‌های در حال برخورد مدفون شده‌اند و به‌عنوان هسته‌های فعال کهکشانی (AGN) که توسط گاز و غبار اطراف سوخت می‌شوند، درخشان می‌درخشند.
این کشف متمایز است زیرا نزدیکترین جفت AGN را که با استفاده از مشاهدات نور مرئی و اشعه ایکس در جهان محلی شناسایی شده است مشخص می کند. در حالی که چندین سیاهچاله دوتایی در گذشته پیدا شده است، اما معمولاً از هم دورتر هستند. جفت تازه کشف شده، واقع در کهکشان غنی از گاز MCG-03-34-64، یک استثنا قابل توجه است.
این کشف به طور تصادفی اتفاق افتاد. تصاویر با وضوح بالا هابل سه نقطه پراش نوری را نشان داد. آنا ترینداد فالکائو از مرکز اخترفیزیک گفت: ما انتظار نداشتیم چنین چیزی را ببینیم. هاروارد و اسمیتسونیان، نویسنده اصلی این مطالعه که در مجله Astrophysical منتشر شده است. این منظره یک اتفاق رایج در جهان نزدیک نیست و به ما گفت که چیز دیگری در کهکشان در حال وقوع است.
تیم فالکائو برای تایید یافته های خود به چاندرا روی آوردند که دو منبع قدرتمند پرتوهای ایکس پرانرژی را نشان داد که با نقاط نوری درخشان دیده شده توسط هابل مطابقت دارند.
تجزیه و تحلیل بیشتر با داده های رادیویی از آرایه بسیار بزرگ کارل جی. جانسکی نشان داد که دو سیاهچاله نیز امواج رادیویی قوی ساطع می کنند. فالکائو توضیح داد: «وقتی نور درخشان را در طول موج‌های نوری، پرتوهای ایکس و رادیویی می‌بینید، بسیاری از چیزها را می‌توان رد کرد، و نتیجه‌گیری می‌شود که اینها را فقط می‌توان به عنوان سیاه‌چاله‌های نزدیک توضیح داد.
سومین منبع درخشان مشاهده‌شده توسط هابل توضیح‌ناپذیر باقی می‌ماند، اما ممکن است مربوط به گاز متاثر از جت پلاسمای پرسرعت یکی از سیاه‌چاله‌ها باشد.
این سیاه‌چاله‌های پرجرم که در اصل در مرکز کهکشان‌هایشان قرار داشتند، با ادغام کهکشان‌ها به هم نزدیک شدند. انتظار می رود که آنها به صورت مارپیچی نزدیک تر شوند و در نهایت در حدود 100 میلیون سال ادغام شوند.
این کشف، کمک‌های مداوم هابل و چاندرا در گسترش درک ما از جهان را برجسته می‌کند.
