بررسی راه های هک و نفوذ به سرور مجازی و مقابله با آن

امنیت سرورهای ابری به مجموعه‌ای از روش‌ها و ابزارهایی اطلاق می‌شود که به منظور حفاظت از اطلاعات و داده‌های مهم مستقر در این سرورها به کار گرفته خواهند شد. با درنظر گرفتن داده‌های حساسی که روی سرورهای ابری وجود دارند، این سرورها غالباً هدف حملات سایبری قرار می‌گیرند. هر سرور و میزبان وب، نقاط آسیب‌پذیری دارد که ممکن است به نفوذ هکرها دچار شود. شکستن رمز عبور، کرک نرم افزار و کرک شبکه، از روش‌های هک و نفوذ به سرور مجازی به شمار می‌روند؛ به همین علت باید با راه‌های هک سرور مجازی آشنا شویم تا بتوانیم از اطلاعاتمان محافظت کنیم. در این محتوا، به تحلیل روش‌های نفوذ به سرور مجازی و راه‌های جلوگیری از آن می‌پردازیم.

اهمیت حفظ امنیت VPS ها

همه‌ی کسب‌وکارهای آنلاین، در معرض خطر حملات سایبری قرار دارند. بر اساس گزارش‌های Juniper Research، تا سال 2020، مشکلات امنیتی مربوط به سرورهای مجازی باعث زیان‌هایی بالغ بر 150 میلیون دلار شده‌اند و این رقم هر سال افزایش می‌یابد. علاوه‌بر از دست رفتن داده‌ها و زیان‌های مالی، خدشه‌دار شدن امنیت می‌تواند به برند و اعتبار کسب‌وکارها نیز آسیب برساند. تقریباً 43 درصد از حملات سایبری علیه کسب‌وکارهای کوچک صورت می‌گیرد.

اطلاعات مالی و شخصی به سرقت رفته، در وب تاریک (Dark Web) به فروش می‌رسند و گاهی اوقات فایل‌ها توسط هکرها در پلتفرم‌های عمومی درز پیدا می‌کنند. همچنین، بررسی‌ها نشان داده‌اند که سرعت حملات سایبری در سال‌های اخیر افزایش یافته است.

در برخی موارد، حذف داده‌ها و برگرداندن سرور مجازی به حالت اول یکی از راه‌های افزایش امنیت سرور با هدف حذف عناصر مخرب برای هک و بازگشت به تنطیمات ایمن است. بطورکلی، ریست و برگرداندن سرور مجازی به حالت اولیه یک اقدام مهم در مدیریت امنیت سرور است و به شما کمک می‌کند تا آسیب‌های ناشی از حملات سایبری را کاهش دهید و کنترل مجدد بر سیستم خود داشته باشید. در ادامه به آموزش برگرداندن سرور مجازی به حالت اول می‌پردازیم.

آموزش برگرداندن سرور مجازی به حالت اول

برگرداندن سرور به حالت اول، به این معنا است که تمام داده‌های موجود حذف خواهد شد و هیچ نشانی از داده‌های قبلی بر روی سرور باقی نمی‌ماند.

برای بازگرداندن سرور مجازی به حالت اولیه و حذف کامل اطلاعات، باید سیستم عامل را مجدداً بر روی سرور نصب کنید. اگر سرور شما دارای پنل مدیریتی است، باید به این پنل وارد شده و از قسمت نصب سیستم عامل (OS Installation)، عملیات نصب را انجام دهید.

اگر دسترسی به چنین امکاناتی ندارید، می‌بایست با تیم پشتیبانی تماس گرفته تا در این زمینه راهنمایی شوید. پنل‌های مدیریت سرورهای مجازی امکانات گسترده‌ای برای کنترل و مدیریت جامع سرور فراهم می‌کنند.

چگونه سرورهای مجازی هک می شوند؟

سرورها در مرکز زیربنای فناوری اطلاعات هر مؤسسه‌ای جای گرفته‌اند و به جمع کثیری از کاربران این امکان را می‌دهند که به صورت از راه دور به داده‌ها و عملیات مشابه دسترسی پیدا کنند. عمدتاً، از سرورهای ابری جهت نگهداری داده‌ها، میزبانی فایل‌ها، انجام محاسبات، مدیریت سیستم‌های ایمیل و غیره استفاده می‌شود. اما مشکلاتی مانند یک رمز عبور ناکارآمد، برنامه آنتی‌ویروسی که به‌روزرسانی نشده یا اشتباهات کاربران می‌تواند شرکت‌ها را با خطرات و زیان‌های بزرگی مواجه سازد. بنابراین، امنیت سرورهای ابری اهمیتی حیاتی دارد و باید عوامل تاثیرگذار بر آن را شناسایی و برطرف کرد.

هر سرور و میزبان وب، روش‌هایی برای نفوذ دارند که می‌توانند هدف حملات هکرها قرار گیرند. این هکرها به دنبال ضعف‌ها در سیستم‌های کاری هستند و از واقعیتی که بسیاری از مشتریان دستورالعمل‌های ایمنی پایه‌ای را نادیده می‌گیرند، بهره‌برداری می‌کنند.

تقویت امنیت وب‌سایت‌ها و سرورهای VPS، تنها راه جهت جلوگیری از دسترسی هکرهای نوپا و سخت‌تر کردن کار برای هکرهای حرفه‌ای است. با این حال، باید پذیرفت که هیچ سیستمی کاملاً ایمن نیست و حتی بزرگانی چون اپل، مایکروسافت و ناسا نیز احتمال دارد که هدف حملات قرار گیرند!

کرکینگ چیست؟

کرکینگ نوعی از هک به حساب می‌آید که با اهداف مخرب به منظور دستکاری و نقض امنیت نرم‌افزارها یا کلیه سیستم‌های امنیتی رایانه‌ای به کار می‌رود. هرچند که کارکرد آن به طور کلی شبیه به هک خواهد بود، اما کرکینگ اغلب در موقعیت‌های پرخطرتر، حساس‌تر و مهم‌تر به کار برده می‌شود. اجازه دهید ابتدا هک را تعریف کنیم.

در دنیای کامپیوتر، هک به معنای استفاده از تکنولوژی برای غلبه بر موانع است. زمانی که هکری به یک سیستم امنیت سایبری نفوذ می‌کند، به آن «هک امنیتی» گفته می‌شود. کرکینگ، این فرآیند را یک قدم فراتر می‌برد.

کرک زمانی رخ می‌دهد که فردی به دلایل مجرمانه یا با نیت آسیب‌رسانی، هک امنیتی را انجام دهد و به این فرد «کرکر» گفته می‌شود. این عمل مشابه است با سرقت از بانک که در آن سارق با دستکاری ماهرانه قفل گاوصندوق و با استفاده از مهارت‌های فنی خود به سیستم، برنامه یا حساب‌های کامپیوتری دسترسی پیدا خواهد کرد. درحالی که رسانه‌ها بیشتر از واژه‌های «هک» و «هکر» برای اشاره به این نوع فعالیت‌های مضر رایانه‌ای استفاده می‌کنند، در جامعه هک، اصطلاح «کرک» برای توصیف انواع هک با قصد آسیب‌رسانی ترجیح داده می‌شود.

تکنیک‌های به کار رفته در کرکینگ به طور کلی از تکنیک‌های معمولی هک پیچیده‌تر نیستند. یک کرکر که فقط با استفاده از ابزارهای آماده‌ای که توسط دیگران تهیه شده برای حمله و نفوذ استفاده می‌کند، به عنوان «اسکریپت بچه» یا Script kiddie شناخته می‌شود.

برخی معتقدند، کرک کردن به معنای رسیدن به مکان‌هایی است که نباید در آن‌ها حضور داشته باشید یا دسترسی به اطلاعاتی که نباید بدانید و همواره با انگیزه انجام عملی آشوب‌گرانه مانند دزدیدن داده‌ها، جعل هویت فردی یا حتی استفاده غیرقانونی از نرم‌افزارهای پولی، همراه خواهد بود؛ بیایید به بررسی برخی از انواع رایج کرک‌ها بپردازیم.

انواع کرک

در ادامه، به روش‌های کرک اشاره می‌کنیم:

• شکستن رمز عبور

نفوذ به رمز عبور، عملی است برای استخراج رمز از داده‌های ذخیره‌شده. هر پلتفرم آنلاینی که به مسائل امنیتی اهمیت می‌دهد، از فرآیند هش جهت رمزنگاری رمزهای عبور استفاده خواهد کرد. این روش، که یک فرآیند غیرقابل بازگشت به شمار می‌رود، رمز عبور را از طریق الگوریتم هش مشخصی عبور می‌دهد و سپس نتیجه رمزگذاری‌شده را ذخیره می‌کند.

اصل یک‌طرفه بودن این فرآیند، غیرقابل بازگشت بودن هش خواهد بود. هنگام ورود کاربر، رمز عبور واردشده نیز هش می‌شود؛ در صورتی که این دو هش با هم مطابقت داشته باشند، دسترسی به حساب کاربری صادر می‌شود.

برای نفوذ به رمز عبور، نفوذگر ابتدا باید به هش‌های ذخیره‌شده توسط وب‌سایت دست پیدا کند. این موضوع بیشتر از آنچه فکر می‌کنید استفاده می‌شود؛ چرا که حملات به وب‌سایت‌ها غیرمعمول نیستند. در مرحله بعدی، نفوذگر باید الگوریتم هش مورد استفاده و هر تکنیک تکمیلی که برای هش رمزها به کار رفته است را شناسایی کند.

از آن‌جا که هش قابل برگرداندن نیست، نفوذگرها تنها می‌توانند تلاش کنند تا هش مورد نظر را بازتولید کنند. آن‌ها یک رمز عبور تولید خواهند کرد و در قدم بعد آن را هش می‌کنند و می‌بینند که آیا با هش ذخیره‌شده مطابقت دارد یا نه.

• کرک نرم افزار

در صورتی که فردی دست به تغییراتی در یک برنامه کامپیوتری بزند تا بتواند یک یا چندین قابلیت آن را غیر فعال سازی کند یا کاملاً از بین ببرد، این عمل را کرک کردن می‌نامند. این امر به ویژه در نرم‌افزارهای پرداختی رایج است؛ جایی که هدف اصلی حذف محافظت‌های مربوط به کپی و یادآوری‌های خرید به صورت پنجره‌های پاپ‌آپ در نرم‌افزارهایی با اشتراک رایگان هستند. توسعه‌دهندگان نرم‌افزار با استفاده از مکانیزم‌های محافظتی مثل تاییدیه‌های شماره سریال، سعی در جلوگیری از کپی‌برداری غیرمجاز و سرقت نرم‌افزاری دارند. با کرک شدن، نرم‌افزار قابلیت توزیع و استفادهٔ رایگان را پیدا می‌کند.

• کرک شدن شبکه

نفوذ به شبکه زمانی رخ می‌دهد که فردی اقدام به دست‌کاری امنیت شبکه‌ای مانند LAN یا «شبکه محلی» کند. جهت دسترسی به شبکه‌های سیمی، نیاز به اتصال فیزیکی مستقیم است؛ در حالی که دسترسی به شبکه‌های بی‌سیم خیلی آسان‌تر خواهد بود؛ چرا که فرد مهاجم تنها باید در محدوده‌ی امواج بی‌سیم قرار گیرد.

نمونه‌ای شایع از شبکه‌های محلی بی‌سیم، سیستم Wi-Fi منزل شما است. روتر شما سیگنال Wi-Fi پخش می‌کند و تمام دستگاه‌های شما به این شبکه متصل می‌شوند و با یکدیگر ارتباط برقرار خواهند کرد. از لحاظ نظری، فردی می‌تواند در خارج از منزل شما قرار گیرد و تلاش کند تا به شبکه Wi-Fi شما نفوذ کند.

اگر شبکه شما تحت حفاظت رمز عبور باشد، نفوذگر باید از تکنیک‌هایی برای شکستن رمز استفاده کند تا بتواند به شبکه وارد شود؛ به طور کلی، سیستم Wi-Fi منزل شما، شامل روتر و تمام دستگاه‌های متصل، یک شبکه محلی را تشکیل می‌دهد که ممکن است در معرض خطر نفوذ قرار گیرد.

شبکه‌های Wi-Fi که به درستی امن نشده‌اند، آسان‌ترین هدف برای نفوذ هستند؛ چرا که مانعی بین نفوذگر و داده‌ها وجود ندارد. آن‌ها واقعاً نیازی به نفوذ عمیق ندارند؛ تنها به روشی جهت دسترسی به داده‌هایی که به صورت آزاد در شبکه در جریان هستند، نیاز دارند.

هر شبکه بی‌سیم به طور بالقوه در معرض خطر نفوذ است؛ بنابراین هنگام استفاده از Wi-Fi عمومی باید بسیار محتاط بود و از داده‌ها با استفاده از VPN محافظت کرد.

راه های مقابله با هک سرورهای مجازی!

برای حفاظت از سرورهای ابری از چندین استراتژی امنیتی می‌توان بهره برد. این روش‌ها به تنهایی نمی‌توانند امنیت کاملی را تضمین کنند؛ اما ترکیب آن‌ها می‌تواند به محافظت بهتر کمک کند.

1. استفاده از اتصالات امن

یکی از آسیب‌پذیری‌های رایج در مقابل حملات سایبری، گذرواژه‌ها هستند. هکرها از الگوریتم‌های پیچیده جهت کشف رمزهای عبور استفاده می‌کنند. به جای استفاده از رمز عبور ساده، استفاده از SSH (Secure Shell) برای برقراری ارتباط امن با سرور پیشنهاد می‌شود.

2. محدودسازی دسترسی روت

حساب کاربری روت به کاربر اجازه می‌دهد، تقریباً به همه بخش‌های سیستم دسترسی داشته باشد و می‌تواند تغییرات گسترده‌ای را اعمال کند. با این حال، دسترسی گسترده خطرات امنیتی را به همراه خواهد داشت؛ به ویژه اگر خطاهایی روی دهد یا اگر دسترسی‌های غیرمجاز صورت گیرد.

3. از کلیک بر روی تبلیغات خودداری کنید

تبلیغات ممکن است به عنوان نقابی برای حملات سایبری استفاده شوند که به‌صورت «بدافزار مبتنی بر تبلیغات» شناخته می‌شوند. کلیک روی تبلیغ مخرب منجر به دانلود بدافزار روی دستگاه شما می‌شود یا شما را به وب‌سایت‌های فیشینگ زیان‌آور هدایت می‌کند؛ مراقب باشید و از توجه به تبلیغات آنلاین خودداری کنید.

4. اتصال از طریق شبکه خصوصی یا VPN

یکی از روش‌های محافظت از داده‌های شما، استفاده از شبکه خصوصی یا VPN (شبکه خصوصی مجازی) است. شبکه خصوصی تنها به کاربران خاصی اجازه دسترسی می‌دهد و با استفاده از VPN، می‌توان به سرورهای دوردست نیز به صورت امن دسترسی پیدا کرد. VPN داده‌های ارسالی و دریافتی را رمزنگاری می‌کند و تجربه‌ای مشابه با اتصال به شبکه خصوصی محلی را فراهم می‌آورد.

5. پشتیبان‌گیری از داده‌ها

بسیاری از کاربران تا زمانی که با مشکلات غیرمنتظره مواجه نشوند، به اهمیت پشتیبان‌گیری از داده‌ها پی نمی‌برند. مستقل از سطح احتیاط و امنیت سرور، همواره احتمال بروز خطا وجود دارد.

بنابراین، همیشه از داده‌های خود نسخه پشتیبان تهیه کنید؛ حتی اگر سرویس دهنده‌ی میزبانی شما این خدمات را ارائه دهد. نسخه‌های پشتیبان را در مکان‌های متفاوت نگهداری کنید تا از امنیت آن‌ها اطمینان حاصل شود.

جمع‌بندی