آیفون بدون شک صنعت گوشی‌های هوشمند را متحول کرده و استانداردهایی برای طراحی، عملکرد و تجربه کاربری تعیین کرده است. با این حال، در سال‌های اخیر، احساسی در میان علاقه‌مندان به فناوری و کاربران عادی شکل گرفته است که آیفون‌ها دیگر جذابیتی ندارند.
با اینکه این دستگاه‌ها همچنان کیفیت استثنایی ارائه می‌دهند، دلایل متعددی وجود دارد که باعث این حس یکنواختی شده است.
1. نبود نوآوری در طراحی
زمانی که آیفون X در 2017 معرفی شد، لحظه‌ای تحول‌آفرین بود. نمایشگر تمام‌صفحه و حذف دکمه هوم، نشان‌دهنده یک تغییر جسورانه در طراحی بود. اما از آن زمان تاکنون، زبان طراحی اپل تقریباً ثابت مانده است.
هر مدل جدید بیشتر شبیه نسخه‌ای اصلاح‌شده از مدل قبلی است تا یک جهش بزرگ. لبه‌های صاف، گوشه‌های گرد و برآمدگی دوربین به حدی قابل پیش‌بینی شده‌اند که کاربران معمولاً تنها با اندازه یا تغییرات جزئی در رنگ می‌توانند مدل‌ها را از هم تشخیص دهند.
در مقابل، رقبایی مانند سامسونگ و شیائومی نوآوری‌هایی مانند نمایشگرهای تاشو، دوربین‌های زیر نمایشگر و استفاده از مواد خاص را ارائه داده‌اند که هیجان و تازگی بیشتری برای کاربران به ارمغان می‌آورد؛ چیزی که به نظر می‌رسد اپل فاقد آن است.
2. ارتقاهای جزئی
هر نسل جدید آیفون، بهبودهایی را ارائه می‌دهد، اما این تغییرات معمولاً بیشتر تدریجی هستند تا انقلابی. به‌عنوان مثال، چرخه ارتقای سالانه معمولاً شامل پردازنده‌ای کمی سریع‌تر، دوربین‌هایی اندکی بهتر یا افزایش جزئی در عملکرد باتری است. با اینکه این پیشرفت‌ها آیفون را رقابتی نگه می‌دارد، اما به ندرت عامل شگفتی هستند، به‌ویژه برای کاربرانی که مدل‌های جدیدتری دارند.
به دوربین آیفون نگاه کنید. با اینکه اپل همواره حسگرها و قابلیت‌های عکاسی محاسباتی خود را بهبود می‌بخشد، این ارتقاها معمولاً بسیار جزئی هستند. بسیاری از کاربران نمی‌توانند تفاوت چشمگیری بین عکس‌های گرفته‌شده با جدیدترین آیفون و مدل قبلی آن مشاهده کنند، مگر اینکه عکاس حرفه‌ای باشند.
به همین ترتیب، بهبودهای عمر باتری معمولاً به یک یا دو ساعت اضافه محدود می‌شود، که برای کاربرانی که از عملکرد باتری مناسب دستگاه‌های قدیمی‌تر خود راضی هستند، تحول چشمگیری به حساب نمی‌آید.
در مقابل، تولیدکنندگان اندروید در پیشبرد مرزهای فناوری جسورتر عمل کرده‌اند. ویژگی‌هایی مانند دوربین‌های 200 مگاپیکسلی، حسگر اثر انگشت فراصوت، شارژ فوق سریع که می‌تواند گوشی را در کمتر از ۲۰ دقیقه از ۰٪ به ۱۰۰٪ برساند، یا سیستم‌های خنک‌کننده پیشرفته که عملکرد گوشی را هنگام بازی حفظ می‌کنند، سطحی از نوآوری را نشان می‌دهند که واقعاً هیجان‌انگیز است.
این پیشرفت‌ها نه تنها تیتر خبرها را به خود اختصاص می‌دهند، بلکه دلیلی ملموس برای ارتقا به کاربران ارائه می‌دهند.
3. اکوسیستم بسته
اکوسیستم کاملاً کنترل‌شده اپل، در حالی که به دلیل یکپارچگی بی‌نقص آن ستایش می‌شود، می‌تواند محدودکننده نیز باشد. ویژگی‌هایی مانند AirDrop، iMessage و Handoff بسیار راحت هستند، اما منحصراً در دستگاه‌های اپل کار می‌کنند و تجربه‌ای محدود ایجاد می‌کنند.
در مقابل، اندروید سخت‌افزارهای متنوع، نرم‌افزار باز و روش‌های بی‌شماری برای شخصی‌سازی دستگاه‌ها ارائه می‌دهد. برای علاقه‌مندان به فناوری که از دست‌کاری و انتخاب متنوع لذت می‌برند، انعطاف‌ناپذیری iOS می‌تواند خسته‌کننده به نظر برسد.
4. قیمت بالا بدون هیجان
استراتژی قیمت‌گذاری بالای اپل یکی دیگر از عواملی است که به این احساس یکنواختی دامن می‌زند. هزینه بالای آیفون‌ها همیشه با سطح نوآوری که کاربران انتظار دارند، مطابقت ندارد. در حالی که این دستگاه‌ها قابل‌اعتماد و بادوام هستند، کمبود ویژگی‌های برجسته یا تغییرات تحول‌آفرین اغلب باعث می‌شود مصرف‌کنندگان ارزش واقعی آن را زیر سؤال ببرند.
به طور کلی، اپل با تمرکز بر بهبودهای تدریجی و بازی ایمن، ممکن است در حفظ هیجان‌انگیزی آیفون برای کاربران دچار چالش شده باشد، در حالی که رقبا با نوآوری‌های جسورانه، بازار را تحت تأثیر قرار داده‌اند.
